Gökbilimciler Güneş sisteminde sıvı su okyanuslarının daha önce sanılandan daha yaygın olduğunu yavaş yavaş keşfediyor. Yeni yöntemlerle eski verilerin incelenmesi, Satürn‘ün en belirgin uydularından biri olan Mimas’ın yüzeyinin altında saklanan ve yaşamın kökenine ilişkin çalışmaları ilerletebilecek şaşırtıcı bir özelliği ortaya çıkardı: Yeraltı okyanusu. Mimas’ın yüzeyinin altında okyanus bulunuyor
Yeni çalışma, Satürn’ün en küçük ve en iç uydusu Mimas‘ın yüzeyinin derinliklerinde küresel bir okyanusuna ev sahipliği yaptığını öne sürüyor. Bu keşif, Güneş sisteminde teorik olarak yaşanabilir buzul altı okyanuslara sahip uydular kulübüne bir yenisini daha ekliyor.
Gökbilimciler okyanusun varlığını, 2017′de gaz devinin yüzeyine kasten çarpmadan önce Satürn’ün uydularını gözlemleyen NASA‘nın Cassini görevinden elde edilen bulguları yeniden incelemek için yeni veri bilimi yöntemlerini kullanarak hesapladılar. Mimas’ın katı yüzeyi altında sıvı olduğuna dair bir işaret göstermiyor, ancak yörüngesindeki sallantılar yalnızca yüzey, okyanus ve kayalık çekirdek arasındaki gelgit salınımıyla açıklanabiliyor. İlginç bir şekilde, Mimas’ın okyanusu muhtemelen son 25 milyon yıl içinde nispeten yakın bir zamanda oluşmuş ve derinliğinin çoğunu son üç milyon yıl içinde kazanmış. Hâlâ gelişmekte olan okyanus, Dünya’da yaşamın hangi koşullar altında oluştuğunu daha iyi anlamak için incelenmeye aday olarak görülüyor.
Cassini verileri tekrar incelendi
Cassini verilerinin yeniden incelenmesi, bilim insanlarının geçen yıl bir başka Satürn uydusu olan Enceladus hakkında daha fazla bilgi edinmelerine de yardımcı olmuştu. Mimas’ın aksine, Enceladus buzul altı okyanusundan düzenli olarak su püskürtüyor. Ayrıca gökbilimciler Dünya’nın ötesinde ilk fosfor izlerini Enceladus’da tespit etmişti. Bu keşif, uydunun yaşam için gerekli olduğu bilinen altı elementi de barındırdığını doğruluyor. Bilim insanları ayrıca Ceres, Europa, Ganymede, Callisto, Titan, Triton, Plüton ve Uranüs’ün uydularında da yeraltı okyanusları olduğundan şüpheleniyor.
